پایگاه اطلاع رسانی حج، روایت زیر را از کتاب جامع الاخبار(شعیری) منتشر می‌کند.
پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) فرمودند:
یؤتی بِاَحَدٍ یَومَ القیامَةِ یوقَفُ بَینَ یَدَیِ اللّه‏ِ وَ یُدفَعُ إِلَیهِ کِتابُهُ فَلایَری حَسَناتِهِ فَیَقولُ: اِلهی لَیسَ هذا کِتابی فَاِنّی لا اَری فیها طاعَتی! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّکَ لا یَضِلُّ وَ لایَنسی ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤتی بِآخَرَ وَ یُدفَعُ اِلَیهِ کِتابُهُ فَیَری فیهِ طاعاتٍ کَثیرَةً فَیَقولُ: اِلهی ما هذا کِتابی فَاِنّی ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَکَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَیکَ؛
روز قیامت فردی را می‏‌آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می‏‌دارند و کارنامه‌‏اش را به او می‏‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی ‌بیند. عرض می‏‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‏‌بینم! به او گفته می ‌شود: پروردگار تو نه خطا می‏‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت.
سپس مرد دیگری را می‏‌آورند و کارنامه ‏اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می‏‌کند. عرض می‏‌کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده‌‏ام! گفته می‏‌شود: فلانی از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد.